Herbronnen is een Vlaams werkwoord, het betekent bezinnen of oriënteren en wordt vaak gebruikt in de context van je ware zelf terugvinden. Het woord geeft kernachtig een behoefte tot bezinnen weer. Velen ervaren een innerlijke onrust, een gevoel van onvrede of vragen zich af: ‘is dit alles wat er is?’ Dat geeft spanning en het blokkeert levensvreugde. Hoogste tijd om te herbronnen! En waar kan dat fijner dan midden in de natuur.

Alles is met elkaar verbonden

Levensvragen als ‘wie ben ik’ en ‘waar kom ik vandaan’ of ‘waar ga ik naar toe’ zijn zo oud als de mensheid. Oude samenlevingen zochten al naar een antwoord op deze vragen. Door zichzelf, de medemens, de dieren nauwlettend te observeren in hun relatie tot de omgeving en tot de natuur, ontdekten zij dat alles met elkaar verbonden is. Vele oude volkeren over de hele wereld zijn tot min of meer dezelfde inzichten gekomen. Allen ontdekten een samenhang tussen mens en natuur, tussen mens en kosmos, tussen het fysieke en het niet tastbare.

Naarmate we het leven en de wereld om ons heen steeds beter zijn gaan begrijpen, is het contact met de natuur verstomd. Langzaam maar zeker verdween de oeroude levenswijsheid naar de achtergrond en zijn we vervreemd van onze ware natuur. Er ontstond een ander mensbeeld.

Gaandeweg is het denken belangrijker geworden dan gevoelens en emoties. De wetenschap heeft zich ontwikkeld tot ‘meten is weten’. Kennis is van betekenis als het gemeten en bewezen kan worden. Aan de andere kant komen er ook goede dingen uit de wetenschap voort. De kwantumfysica bevestigt eeuwenoude inzichten over het bewustzijn.

We moeten er voor waken dat de holistische kijk op het leven niet ondergesneeuwd raakt en het verband met het grote geheel niet meer gezien of erkend wordt. Dat geldt ook voor onze visie op de mens. De mens bestaat uit meerdere lagen, zowel zichtbare als onzichtbare energetische elementen, die tezamen één geheel vormen: een lichaam-geest-bewustzijn.

Leegte is ruimte voor iets anders

Op dit moment heerst er chaos in de wereld en leeft de mens op drijfzand. Het ontbreekt ons aan een stevig fundament. De ontzuiling, de tijd van het ontmantelen door alles aan de kaak te stellen, doet de samenleving fundamenteel wankelen en veroorzaakt ontreddering. Men is op zoek naar iets, maar naar wat?

De leegte creëert ruimte voor iets nieuws, een nieuw fundament waarop gebouwd kan worden omdat het oude niet meer voldoet. Het oude is gebaseerd op macht, op hebzucht, op verdeel en heers. We mogen herontdekken wat er echt toe doet. We kunnen een nieuwe betekenis geven aan het leven, aan de natuur, aan normen en waarden. Wat maakt ons gelukkig? Wat maakt ons tevreden? Wat maakt dat we in vrede kunnen leven? De antwoorden op ‘wie ben ik’ en ‘waar ga ik naar toe?’ kunnen een ander inzicht geven.

Het is verheugend dat er steeds meer heil gezocht wordt in de natuur. De mens is de weldaad en de wijsheid van de natuur aan het herontdekken. We kunnen zoveel van de natuur leren! Wanneer we ons met de natuur verbinden komen we dichter bij onze ware natuurlijke aard.

Dan vervaagt de scherpe scheiding tussen mens en natuur. De mens is onderdeel van de natuur, van Moeder Aarde, van het universum. De oeroude wijsheid zegt dat alles leeft, alles is energie en heeft een ziel: woorden, voorwerpen, bomen, planten, dieren, stenen, natuurverschijnselen. Laten we ons denkvermogen gebruiken om te bezinnen, om te reflecteren. En check of dat overeenkomt met je gevoel.

Van Nature Wijs biedt maatwerk retraites in Frankrijk aan. 
Waar kan dat fijner dan in de natuur.